Nooit te oud om te leren
Mijn ouders zijn dit voorjaar verhuisd. Dat leverde diverse hete hangijzers op. Een daarvan waren de voorraden. De keukenkastjes en de vriezer in hun oude huis puilden uit. De voorraad etenswaren was royaal genoeg om de winter door te komen. Mijn ouders hebben de oorlog nog meegemaakt en weten wat het betekent om zonder te zitten. Maar gezien de nieuwe, kleinere woning met dito keuken zat er weinig anders op dan grondig in de reserves te snoeien en voortaan met regelmaat naar de dichtstbijzijnde winkel te stiefelen.
Ook bedrijven hebben de afgelopen jaren hun voorraadbeheer moeten aanpassen. De tijd van vanzelfsprekende leveringszekerheid ligt achter ons, eerst door corona en nu - de geschiedenis herhaalt zich - door oorlog.
De opmerking van de voormalige Chinese leider Deng Xiaoping “Het maakt niet uit of een kat wit is of zwart, als hij maar muizen vangt” gaat niet meer op. Politieke verschillen en morele overtuigingen hebben wél invloed op wat internationaal kan worden verhandeld en tussen wie de uitruil plaatsvindt. Zo heeft de Russische inval in Oekraïne definitief afgerekend met het heersende idee dat globalisering volkeren dichter bij elkaar brengt.
De geopolitieke verschuivingen hebben verstrekkende gevolgen voor internationale productieketens en het voorraadbeheer van bedrijven. In eerste instantie reageerden bedrijven op de veranderingen zoals mijn ouders dat vroeger deden: grotere voorraden aanleggen, want hoe meer buffers, hoe beter. Deze strategie is echter kostbaar. Daarom beginnen bedrijven efficiëntere methoden te ontwikkelen om hun eigen productieproces en de leveranties aan hun klanten veilig te stellen.
Betrouwbare gegevens verzamelen en analyseren is cruciaal
Om te beginnen proberen zij hun afhankelijkheid van individuele leveranciers te verkleinen door met meerdere leveranciers contracten af te sluiten, zeker voor wat betreft de kritische inputs van hun bedrijfsproces. Als er een leverancier uitvalt, is er dan nog altijd een andere om op terug te vallen. Daarnaast geldt niet meer automatisch dat wat van ver komt lekker is. De grip op wat van ver komt, is immers minder groot. Dat brengt risico’s met zich mee. Inputs van dichterbij verschaffen meer zekerheid.
Tot slot leggen bedrijven zich erop toe de toekomstige vraag naar hun producten goed in te schatten en duidelijk zicht te krijgen op de actuele en toekomstige omvang van hun voorraad, die van hun eigen leveranciers en de leveranciers daarvan. Wanneer de gehele productieketen en het netwerk eromheen in beeld is, kunnen bedrijven scenarioanalyses uitvoeren, zodat ze bij eventuele problemen alert kunnen reageren. Of nog beter, daarop kunnen anticiperen. Betrouwbare gegevens verzamelen en deze zorgvuldig analyseren is dan ook cruciaal.
Kortom, de schappen van de super in de gaten houden, regelmatig in de kastjes kijken, weten wie er ’s avonds mogelijk mee-eet en of er nog wat is voor het ontbijt. Dat is het recept. Mijn ouders weten er tegenwoordig alles van. (Philip Bokeloh)
Deze column is eerder verschenen in Globe magazine van EvoFenedex.