Fit-For-55
Als tweede helft vijftiger dacht ik midden juli eerst dat Klimaatcommissaris Frans Timmermans & Co onder deze titel een rapport publiceerden, waarin men zich druk maakte om mijn fysieke gesteldheid.
De Europese Commissie (EC) gebruikte deze titel echter voor een pakket ambitieuze plannen dat ertoe moet leiden dat de Europese Unie voor 2030 55% CO2-reductie realiseert. Als u het wilt lezen doe dit online, want met 12.000 pagina’s kost het printen een stevige boom. Begin augustus verscheen een “alarmerend rapport” van het VN-klimaatpanel: “de klimaatverandering is overal en verergert snel”. In vijf scenario’s kijkt men naar de toekomst. Alarmerend is zeker het donkerste scenario, waarbij tot het jaar 2100 een temperatuurstijging mogelijk is tot 8,5 graad Celsius.
Bij het EC rapport is niemand het eens over de maatregelen die worden genomen: te snel of te traag, te ingrijpend of veel te slap. De verkeerde betaalt de rekening werd ook veel gehoord. Bij het VN-rapport verstikte de discussie bij de juistheid van de feiten van vooral het zwartste scenario. Het leek wel of er maar één scenario was. Enig nadenken bij de realiteitszin van de scenario’s zou al veel helpen. Jammer want de eerste twee scenario’s gaan uit van een snelle en structurele beperking van de CO2-uitstoot. Helemaal passend bij het TGV of boemeltreintje met Frans Timmermans als machinist. Dus waarom niet de conclusie: we zitten op het goede spoor, maar er moet nog veel gebeuren?
In dat kader vond ik ook de eerste reactie van de Nederlandse regering teleurstellend: “we gaan andere landen stimuleren hun klimaatambitie te verhogen”. Ik las het als “die anderen buiten de EU moeten het ook als ons gaan doen”.
En daar ligt direct de valkuil, die voeding geeft aan boze tongen van buiten de EU. De CO2-grensheffing zoals de EC die wil, is in hun ogen een mechanisme om de EU markt te beschermen tegen buitenlandse concurrentie. Een handelsconflict ligt dan op de loer. Het lange termijn klimaatprobleem verliest het van het korte termijn handelsprobleem. Het verkeerde spoor, lijkt me.
In mijn somberste buien raak ik vaak aan het combineren. Waar staan we nu?. Hoe managen we de CO2 reductie met 7 miljard mensen op onze planeet. Hoe moet dat als we straks met 10 miljard zijn in 2060? Is dat de basis van het probleem? Geen probleem, stelt de optimist, als onze planeet vanaf 2050 klimaatneutraal is. Maar dan moeten we wel eerst een kaartje kopen voor de TGV van Frans Timmermans, lijkt me.
Deze column verscheen eerder in Deal! Vakblad voor inkopers van de Nevi